wsławiać się – wsławić się
- wsławiać się – wsławić się
wsławiać się – wsławić się {{/stl_13}}{{stl_7}}'stawać się sławnym; zdobywać rozgłos, sławę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wsławić się w walce o niepodległość. Wsławił się jako wybitny wódz. Wsławił się wynalezieniem telefonu. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
wsławić — dk VIa, wsławićwię, wsławićwisz, wsław, wsławićwił, wsławićwiony wsławiać ndk I, wsławićam, wsławićasz, wsławićają, wsławićaj, wsławićał, wsławićany «uczynić sławnym, przysporzyć sławy; rozsławić» Wsławić imię Polski. Miejscowość wsławiona… … Słownik języka polskiego
wsławiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wsławiaćam, wsławiaća, wsławiaćają, wsławiaćany {{/stl 8}}– wsławić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wsławiaćwię, wsławiaćwi, wsławiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że coś, ktoś staje się sławny; rozsławiać :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień